Zbudowany w 1810 r. na miejscu poprzedniego, zniszczonego w pożarze. Trzykondygnacyjny ze schodami, prowadzącymi do głównego wejścia na pierwszym piętrze. Przy elewacji pd.-zach. kwadratowa wieża, zakończona galerią z nadstawą, ozdobioną zegarem.

\

Stacja składa się z budynku dworca z XIX w., drewnianej wiaty i kolistej wieży ciśnień z I-szej ćw. XX w. Linia kolejowa została do Świerzawy doprowadzona ze Złotoryi w 1895 r. Przedłużono ja w stronę Marciszowa w roku następnym. Po wojnie linia została odbudowana w 1948 r.

Świerzawa zachowała pierwotny układ osady targowej. Plac Wolności, stanowiący centrum miasta należy do jednych z większych na Dolnym Śląsku. Został wytyczony w rozmiarze 4 x 7,5 sznura. Na zabudowania składają się kamienice 2-3 piętrowe ustawione kaletnicowo. W Większości XVIII-XIX-wieczne z perełką - była apteką, która zbudowana została w roku 1690.

Wał przeciwpowodziowy z pocz. XX w., tworzący zaporę dla zbiornika o poj. 1,6 mln m sześc. Obecnie jako suchy zbiornik przeciwpowodziowy. Po wojnie jako miejsce rekreacyjne. W pobliżu, w latach 70-tych rozpoczęto budowę muszli koncertowej, ale niestety inwestycja nie została ukończona.

(niem. Lerchen Berg) Wzgórze 318 m. stanowiące zakończenie długiego ciągnącego się od Grzbietu Północnego Gór Kaczawskich, aż do Świerzawy. Na wierzchołku jest jedno z ujęć wody dla miasta. Stanowi dobry punkt widokowy na miasto i wzniesienia na prawym brzegu rzeki. Od pd-wsch zboczem Skowrońca podchodzi żółty szlak ze Świerzawy na Okole przez Lubiechową.